Success Story : అద్భుతమైన మెకానిక్‌గా మారిన 60ఏళ్ల అంధుడు .. సక్సెస్‌ స్టోరీ సీక్రెట్ ఏంటంటే..?

చిన్నతనంలో చూపు కోల్పోయినా కుంగిపోలేదు. అవయవ లోపాన్ని మర్చిపోయి మరీ తనకు ఏదో ప్రత్యేకత ఉండాలని ఆలోచించాడు. అందుకోసమే ప్రయత్నించిన ఓ ఆరుపదుల వయసున్న వృద్ధుడు ఇప్పటీ తన పనికి పదును పెట్టాడు. వచ్చిన విద్యతో ఇప్పటీ కళ్లున్న వాళ్లు కూడా చేయలేని పని చేస్తూ అందరితో శభాష్ అనిపించుకుంటున్నాడు.

కంటి చూపు పోతే ఆ లోపంతో సర్వం కోల్పోయామని భావించే వాళ్లకు రాజయ్య చక్కని ఓ మార్గదర్శిగా మారారు. తెలంగాణ ఉమ్మడి కరీంనగర్ జిల్లా భీమదేవరపల్లి మండలం మాణిక్యాపూర్ రాజయ్యకు కంటి చూపు లేకపోయినా బావుల్లోని వ్యవసాయ మోటార్లు రిపేర్లు చేయడం ఆయనకున్న స్పెషాలిటీ.

62 ఏళ్ల వయసున్న రాజయ్యకు చిన్నతనంలోనే కంటి జబ్బుకు నాటు వైద్యం చేయడంతో చూపు పోయింది. దీంతో రాజయ్య భవిష్యత్తు ఎలా ఉంటుందో అని ఆయన తోబుట్టువులు, కుటుంబ సభ్యులు ఆందోళన చెందారు.

చూపు లేని రాజయ్యకు భిక్షాటన చేసుకొని జీవించాలని తండ్రే సలహా ఇచ్చినట్లుగా రాజయ్య తెలిపారు. అయితే జీవితంలో శోధిస్తే సాధించలేనిది ఏదీ ఉండదనే మాటను స్పూర్తిగా తీసుకున్న ఈ గ్రేట్ ఓల్డ్ మెన్..మోటర్ మెకానిక్‌గా మారడమే కాకుండా ఎంతో మందికి రోల్‌ మోడల్‌గా మారారు.

వ్యవసాయ మోటార్లు రిపేర్ చేయాలని నిర్ణయించుకున్నారు. వర్షాలు బాగా కురిసి మోటార్లు వ్యవసాయ బావిలో మునిగిపోయినా , రిపేర్లు వచ్చినా రైతులు కబురు చేసే వాళ్లు. మాణిక్యాపూర్ పొలాల వద్దకు ఒంటరిగానే నడిచి వెళ్లడం, బావిలోకి దిగి చెడిపోయిన మోటర్‌లను బాగు చేస్తూ జీవినం సాగిస్తున్నారు.

ఏమాత్రం విద్యార్హత లేని రాజయ్య ఇప్పుడు చేస్తున్న వ్యవసాయ పంపు సెట్ మోటార్ల పని అంతా అనుభవంతోనే నేర్చుకున్నారు. 50 ఏళ్లుగా ఆయన ఈ పని చేస్తున్నారు. ఇలా రిపేర్లు చేయగా వచ్చే డబ్బులు , ప్రభుత్వం నుండి వచ్చే వికలాంగుల పింఛన్‌తోనే ఖర్చులు, జీవనోపాధికి సరిపోతుందంటున్నారు.

వ్యవసాయ మోటర్లు రిపేర్లకు వెళ్లినప్పుడు రైతులు ఇచ్చే డబ్బులు తీసుకోవడం తప్ప తాను ఏనాడు డిమాండ్ చేయలేదు. వ్యవసాయ బావి లోపల మోటార్ అమర్చిన లోతు వరకు రైతులే తాడు వేస్తే ఆ తాడు సాయంతో బావిలోపలికి దిగి చిన్న చిన్న రిపేర్లు చేస్తారు రాజయ్య.

మోటర్ వైండింగ్ కాలిపోయినా లేక ఏదైనా పెద్ద రిపేర్ వచ్చినా వాటిని బయటకు తీసి ఇంటి దగ్గర రిపేర్ చేస్తానని ఇంకా పెద్ద సమస్య అయితే దగ్గరలోని హుజూరాబాద్‌లో ఉన్న మరో మెకానిక్ దగ్గరకు తీసుకెళ్లమని సూచిస్తానని రాజయ్య చెబుతున్నారు.

సొంత ఊళ్లో మోటర్లు చెడిపోతే తానే వెళ్తానని ...పొరుగు గ్రామాల్లో ఎవరైనా మోటర్లు చెడిపోయినట్లు సమాచారం తెలిస్తే వాళ్లే వచ్చి తీసుకెళ్తారని లేదంటే బస్‌ లేదంటే ఆటోలో వెళ్తుంటానని రాజయ్య తెలిపారు. ఒకవేళ తాను ఎప్పుడైనా దారి తప్పితే దగ్గరుండి ఇంటి దగ్గర దిగబెడతారని రాజయ్య అంటున్నారు.

వికలాంగుడిగా బాల్యం నుండి తనకు ఎదురైన అనుభవాల నేపథ్యంలో మాణిక్యాపూర్లో ' వెంకటేశ్వర వికలాంగుల సంఘం ' ప్రారంభించారు రాజయ్య. ప్రస్తుతం గ్రామంలోని పది మంది సభ్యులతో ఈ సంఘం నడుస్తోంది. ఈ సంఘ సభ్యులు ప్రతి ఒక్కరు నెలకు వంద రూపాయలు పొదుపు చేస్తారు.

ఈ పొదుపు డబ్బులను అవసరమైన సభ్యులకు తక్కువ వడ్డీతో లోన్‌లు ఇస్తారు. అయితే ఈ సంఘం కేవలం కంటి చూపు, అవయవ లోపం కలిగిన వాళ్లకే డబ్బులు అప్పుగా ఇస్తుందని అలాంటి వాళ్లంతా పొదుపు చేసుకుంటున్నారని వాటినే బ్యాంకులో డబ్బులు దాచుకొని వాడుకుంటున్నారని చెబుతున్నారు.

కళ్లున్న వాళ్లు కూడా చేయనంత శ్రద్ధగా పని చేసుకోవడమే కాకుండా డబ్బు పొదుపు కోసం ప్రత్యేక స్వయం సహాయక సంఘం ఏర్పాటు చేసుకొని పలువురికి మార్గదర్శకంగా నిలుస్తున్నారు రాజయ్య. అంధులమనే చిన్న చూపుతో డబ్బులు, ఆర్ధిక సాయం చేయని వాళ్లను చూసి ఈ స్వయం సహాయక సంఘం పెట్టుకున్నామని అంటున్నారు.

ప్రస్తుతం ఒక్కొక్కరి దగ్గర లక్ష రూపాయల వరకు పొదుపు చేసుకున్నారు. ఇంత మంచి మార్గం చూపించిన రాజయ్యకు కంటి చూపు ఉంటే ఇంకా బాగుండేదని తోటి సభ్యులు భావిస్తున్నారు. ఇలాంటి వ్యక్తులు సమాజంలో కేవలం అంధులే కాదు ప్రతి ఒక్కరికి మార్గదర్శకంగా నిలుస్తున్నారు.